Korekta uszu, czyli otoplastyka wykonywana jest zwykle w przypadku odstających uszu. To jeden z najczęstszych zabiegów chirurgii plastyczne u dzieci. Polega na modelowaniu chrząstek małżowiny tak, aby uszy w efekcie końcowym nie dostawały do głowy

Korekta uszu, kompendium / fot. materiały prasowe

Krótki zarys historyczny

Historia zabiegu sięga aż połowy XIX wieku, kiedy to niemiecki chirurg Johann Friedrich Dieffenbach dokonał pierwszej plastyki uszu osobie po urazie. Zabieg polegał na wycięciu skóry z tylnej części małżowiny i założeniu szwów. Z kolei problem odstających uszu jako defektu natury estetycznej został opisany dopiero w roku 1881. Przez lata metoda korekty była udoskonalana. W roku 1903 Robert Gersuny doszedł go wniosku, że na skutek siły sprężystej samej chrząstki oraz naturalnej elastyczności skóry nie jest wystarczające samo wycięcie skóry. Lepsze efekty udało się uzyskać kilka lat później dzięki zastosowaniu poziomych szwów materacowych przy wycięciu skóry oraz części chrząstki. Jednak kształt grobelki pozostawał kanciasty i niezbyt naturalny.

Przełomowym okresem w otoplastyce był rok 1963, kiedy to Mustarde użył po raz pierwszy niewchłanianych nici materacowych między czółenkiem i tylną powierzchnią muszli. W ten sposób odtworzył fałd grobelkowy bez konieczności wycinania chrząstki. Obecnie stosuje się dwie techniki – Converse’a w przypadku osób dorosłych oraz Mustarde’a u dzieci. Obie uzupełnia się dodatkowymi etapami, które mają na celu ułatwić późniejsze ułożenie ucha. Technika każdorazowo powinna być jednak dobierana do każdego pacjenta indywidualnie.

Kto może poddać się zabiegowi korekty uszu?

Dane udostępniane przez Międzynarodowe Towarzystwo Estetycznej Chirurgii Plastycznej ISAPS mówią, że w samym roku 2013 na całym świecie przeprowadzonych zostało około 23 miliony zabiegów kosmetycznych różnego rodzaju. Korekta odstających uszu to jeden z najpopularniejszych zabiegów wykonywanych u mężczyzn i najczęściej wykonywany u dzieci.

Otoplastyka wykonywana jest zarówno w przypadku dzieci, jak i osób dorosłych. Z problemem odstających uszu boryka się niemal 5% populacji. To jedna z najczęściej występujących wad wrodzonych. Stan ten bywa przede wszystkim przyczyną kompleksów i stresu. U małych dzieci niekiedy stosuje się także metody instrumentalne, które korygują wygląd uszu. Chirurgiczny zabieg można wykonać dopiero wówczas, gdy chrząstka osiągnie dojrzałość i odpowiednią konsystencję, a więc po ukończeniu 7. roku życia. W tym wieku wielkość małżowiny usznej jest w zasadzie taka sama jak u dorosłych.

Z uwagi na konieczność zastosowania pełnej narkozy u małych dzieci najlepszym okresem na przeprowadzenie otoplastyki jest okres, kiedy dziecko ma 13-14 lat. Wówczas zabieg można przeprowadzić przy znieczuleniu miejscowym. Dziecka nie wolno oczywiście do zabiegu zmuszać.

Rodzaj stosowanego znieczulenia

U małych dzieci zabieg może zostać przeprowadzony tylko i wyłącznie w znieczuleniu ogólnym. Podczas jego trwania dziecko śpi. W przypadku starszych dzieci i osób dorosłych wystarczające jest znieczulenie miejscowe i podanie leków sedatywnych (uspokajających) przed i po wykonaniu zabiegu. Dzięki temu sam zabieg i okres wczesnozabiegowy jest całkowicie bezstresowy.

Lekarz specjalista

Otoplastyka wykonywana jest w placówkach prywatnych przez specjalistów w dziedzinie chirurgii plastycznej. Korekta uszu jest refundowana przez NFZ u dzieci do 14. roku życia. Wiąże się to jednak z oczekiwaniem w dość długiej kolejce. Ponadto w razie zastosowania znieczulenia ogólnego należy dodatkowo za nie zapłacić. Korekta w przypadku osób dorosłych jest całkowicie płatna. Cena waha się w zależności od kliniki i wynosi średnio od 2 do 6 tysięcy złotych.

Kwalifikacja do przeprowadzenia zabiegu

Odbywa się to niezależnie od wieku pacjenta. Prawidłowo małżowina uszna powinna odstawać od czaszki na około 25 stopni u mężczyzn i 21 stopni u kobiet. Jeśli parametr ten nie jest spełniony, wówczas stwierdza się odstawanie małżowin usznych. Przed wykonaniem zabiegu należy przeprowadzić także wstępną ocenę niektórych parametrów:

-głębokość miski muszli,
-kąt zwijania grobelki,
-jakość i sprężystość chrząstki ucha,
-płaszczyzna płatka małżowiny usznej i deformacji jaka ma miejsce.

Poza tym w przypadku dzieci ważnym aspektem jest wybór odpowiedniego terminu operacji. Należy bowiem uwzględnić naturalny proces wzrostu małżowin oraz kwestie społeczne np. pójście dziecka do szkoły – twierdzi specjalista z kliniki Medical Esthetic

Najczęściej zabieg przeprowadzany jest u pacjentów w wieku do 7 do 14. roku życia. Skuteczny jest jednak również u osób dorosłych, które nie są zadowolone z wyglądu swoich uszu. Dorośli mają jednak mniejszą elastyczność chrząstki, a ponadto zdarzyć się mogą przypadku zwapnienia, które utrudniają przeprowadzenie zabiegu.

Podczas badania pacjent jest badany podmiotowo i przedmiotowo przez lekarza specjalistę. Podczas rozmowy ocenia on aspekty psycho-społeczne zabiegu. Dotyczy to przede wszystkim dzieci, gdyż często się zdarza że zabieg jest jedynie marzeniem rodziców. W czasie badania fizykalnego lekarz ocenia elementy anatomiczne ucha w celu wybrania najlepszej metody.