Toksyna botulinowa – działanie / fot. Adobe Stock

1. Działanie toksyny botulinowej polega na porażeniu mięśni, a dokładniej na zahamowaniu przekazywania impulsów nerwowych z neuronów do komórek mięśniowych. W efekcie mięśnie przestają się kurczyć, a skóra nad nimi przestaje się zaginać, więc obecne na niej zmarszczki rozprostowują się.
– Toksyna botulinowa podawana w bardzo małych dawkach w odpowiednie mięśnie, powoduje niwelowanie zmarszczek i bruzd poprzez relaksację mięśni, wywołaną czasowym funkcjonalnym odnerwieniem danego mięśnia – wyjaśnia dr Agnieszka Podołowska, właścicielka gabinetu Agnes Esthetique Naturelle w Krakowie.

2. Działanie botuliny jest czasowe i odwracalne. Preparat podaje się w formie iniekcji pod skórę, w mięsień. Efekt pojawia się po 2-14 dniach i na ogół utrzymuje się 4-6 miesięcy. Potem zabieg trzeba powtórzyć. Dr Marek Wasiluk w książce „Medycyna estetyczna bez tajemnic” pisze:
– O popularności botoksu przesądziły: jego skuteczność, szybki efekt zabiegu, bezpieczeństweo (mimo że botulina jest toksyczna, dawki stosowane w medycynie estetycznej są całkowicienieszkodliwe), łatwość wykonania zabiegu oraz jego bezbolesność (w większości przypadków nie trzeba uciekać się do znieczulenia).

3. Typowe zastosowania toksyny botulinowej to: redukcja lwiej zmarszczki, zmarszczek poziomych czoła, zmarszczek wokół oczu, zmarszczek pod oczami. W niższych partiach twarzy stosuje się botulinę do podnoszenia kącików ust i likwidowania zmarszczek palacza.

5. Nietypowe zastosowania to leczenie bruksizmu (zgrzytania zębami), leczenie nadpotliwości, likwidowanie tzw. uśmiechu dziąsłowego. Poza medycyna estetyczną używana jest także w leczeniu przykurczów mięśniowych, a także migren.

6. Toksyna botulinowa w naturze może wytworzyć się w glebie albo w niewłaściwie przechowywanych konserwach mięsnych. Jest bardzo toksyczna i powoduje zatrucie zwane botulizmem. Firmy farmaceutyczne pozyskują toksynę botulinową w warunkach laboratoryjnych, przez hodowlę bakterii, które ją wydzielają.

7. Zanim trafiła do medycyny estetycznej w czasie II wojny światowej analizowano jej zastosowanie jako broni biologicznej. W medycynie stosowano ją najpierw w okulistyce, w leczeniu zeza.

tekst: Ola Przegorzalska